یافته‌های یک پژوهش در وزارت امور اقتصادی و دارایی نشان می‌دهد دو سطح فردی و کلان مانع فقرزدایی در ایران شده است. یافته‌های این پژوهش، مهم‌ترین عامل اثرگذاری در سطح فردی را «میزان تحصیلات سرپرست خانوار» می‌داند. به نحوی که افزایش سال‌های تحصیل سرپرست خانوار، فقر چند بعدی خانوار را کاهش می‌دهد.
مطابق این پژوهش، افزایش سطح آموزش سرپرست خانوار موجب تصمیم‌گیری بهتر در افزایش مطلوبیت و بهره‌برداری از امکانات خانوار خواهد شد. در سطح کلان نیز این پژوهش مهم‌ترین عامل اثرگذار در فقر را تورم معرفی می‌کند. این شاخص بیشترین تاثیر را بر شاخص فقر چندبعدی دارد و با یک دوره وقفه اثر خود را بر فقر خواهد گذاشت.
اهمیت این پژوهش از آن جهت است که برخی از سیاست‌گذاران و دولتمردان هنوز به دوگانه رکود و تورم معتقدند. از نگاه برخی از آنان می‌توان با ایجاد تورم و چاپ پول، شرایط را به نفع رونق اقتصادی تغییر داد؛ اما نتایج این پژوهش که از درون یک نهاد دولتی منتشر شده، تاکید می‌کند که افزایش سطح عمومی قیمت‌ها، باعث رشد فقر در جامعه می‌شود و بدون کنترل تورم، سیاست‌های فقرزدایی شکست می‌خورد. علاوه بر سطح تحصیلات و تورم، «بعد خانوار» و «درجه استقلال (تعداد افراد با درآمد به کل اعضای یک خانوار)» نیز در فقر چندبعدی موثر است.

دنیای اقتصاد